Προσβολή από σκουλήκια - μόλυνση του ανθρώπινου οργανισμού με παρασιτικά σκουλήκια - σκουλήκια (ελμινθοί). Τα συμπτώματα μιας ελμινθικής εισβολής καθορίζονται από την οδό μόλυνσης, τον αριθμό των παρασίτων που λαμβάνονται, τον βαθμό προσαρμοστικότητάς τους στο ανθρώπινο σώμα και άλλα χαρακτηριστικά.
Τα πρώτα σημάδια της νόσου στους ενήλικες μπορεί να εμφανιστούν τόσο 2-3 ημέρες μετά τη μόλυνση όσο και μετά από ενάμιση χρόνο, αλλά συνήθως η περίοδος επώασης είναι 2-3 εβδομάδες.
Οι ελμίνθοι δεν έχουν την τάση να αναπαράγονται στο ανθρώπινο σώμα (με εξαίρεση τα σκουλήκια και κάποια άλλα σκουλήκια).
Τρόποι μόλυνσης:
- Επικοινωνήστε με το νοικοκυριό.
- θρεπτικός;
- μεταβιβάσιμος;
- διαδερμικά.
Η πηγή μόλυνσης είναι ένα άρρωστο άτομο ή ένας φορέας.
Ταξινόμηση ελμινθών
Σε ενήλικες, ο παρασιτισμός έχει καταγραφεί από περισσότερα από διακόσια είδη ελμινθών, τα οποία, σύμφωνα με τα δομικά τους χαρακτηριστικά, ανήκουν κυρίως σε δύο τύπους σκουληκιών:
- Οι στρογγυλοί σκώληκες είναι νηματώδεις που προκαλούν ασθένειες όπως ασκαρίαση, εντεροβίαση, τριχουρίαση, τριχινίαση, δρακουνκουλιάση, φιλαρίαση, τοξοκαρίαση.
- Τα επίπεδα σκουλήκια χωρίζονται σε:
- μια κατηγορία ταινιών που προκαλούν τενιαρίνχοζ, τενίαση, κυστικέρκωση, διφυλλοβοθρίαση, υμενολεπίαση, εχινόκοκκωση.
- μια κατηγορία φυσαλίδων που προκαλούν σχιστοσωμίαση, οπισθορχίαση, κλονορχίαση, φασκιολίαση, δικροκοιλίαση.
Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του κύκλου ζωής και των παραγόντων μετάδοσης, διακρίνονται τρεις κύριοι τύποι ελμίνθων: γεωέλμινθοι, βιοελμινθοί, ελμινθοί επαφής.
Η επίδραση των παρασίτων στον ανθρώπινο οργανισμό
Η συντριπτική πλειοψηφία των σκουληκιών ζει στα έντερα των ενηλίκων, ωστόσο, ορισμένα είδη παρασιτικών σκουληκιών ωριμάζουν στο στάδιο της προνύμφης στους ιστούς άλλων οργάνων (ήπαρ, εγκέφαλος, καρδιά, πνεύμονες, μάτια κ. λπ. ). Με τη ζωτική δραστηριότητα των ελμινθών σχηματίζονται τοξικές ουσίες, οι οποίες διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος και μεταφέρονται από αυτήν σε διάφορα όργανα. Επιπλέον, στο ανθρώπινο έντερο, οι έλμινθες απορροφούν ουσίες απαραίτητες για τη ζωή (αμινοξέα, λιπαρά οξέα, γλυκόζη, ένζυμα και άλλα), γεγονός που οδηγεί σε δυσλειτουργίες στα φυσιολογικά συστήματα του σώματος.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι ελμινθικές εισβολές είναι διπλά επικίνδυνες: η αρνητική επίδραση επηρεάζει όχι μόνο την κατάσταση της μητέρας, αλλά και την ωρίμανση του εμβρύου.
Μια προσβολή από σκουλήκια μπορεί να δυσκολέψει την ανάπτυξη μιας εγκυμοσύνης. Ως αποτέλεσμα μόλυνσης στο σώμα μιας γυναίκας, η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών μειώνεται, κάτι που είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Επιπλέον, οι έλμινθες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή τοξίκωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τα σκουλήκια καρφίτσας μπορούν να εισέλθουν στα γεννητικά όργανα μιας γυναίκας. Αυτό οδηγεί σε έντονο κνησμό και, ως αποτέλεσμα, σε συνεχή δυσφορία και διαταραχές ύπνου.
Υπάρχουν έλμινθες που μπορούν να βλάψουν το εντερικό τοίχωμα. Ως αποτέλεσμα, είναι δυνατή μια μικρή αλλά μακροχρόνια απώλεια αίματος. Αυτό είναι γεμάτο με το σχηματισμό σιδηροπενικής αναιμίας σε μια έγκυο γυναίκα.
Οι ελμίνθοι μπορούν να διαπεράσουν τον φραγμό του πλακούντα και να παρασιτίσουν τον κορμό και το σώμα του εμβρύου. Μπορούν επίσης να εισέλθουν στον εγκέφαλο και να προκαλέσουν μεγέθυνση του κεφαλιού, δυσκολεύοντας τον τοκετό.
Η παρουσία τους στους πνεύμονες είναι επίσης επικίνδυνη - στη συνέχεια το παιδί αναπτύσσει τη χρόνια φλεγμονή του.
κλινική
Διακρίνετε μεταξύ του οξέος σταδίου της ελμινθικής εισβολής, που χαρακτηρίζεται από μια πιο έντονη κλινική, και του χρόνιου σταδίου, το οποίο μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια και να εκδηλωθεί ως διαγραμμένα συμπτώματα.
Τα πιο κοινά συμπτώματα της εισβολής ελμινθών:
- Η εμφάνιση δυσλειτουργιών στο πεπτικό σύστημα, και συγκεκριμένα:
- δυσκοιλιότητα (λόγω απόφραξης του εντερικού αυλού, των χοληφόρων αγωγών με σκουλήκια).
- χαλαρά κόπρανα (λόγω της επίδρασης ουσιών που παράγονται από έλμινθους).
- υπερβολικός σχηματισμός αερίων (λόγω δυσπεψίας).
- Πόνος στις αρθρώσεις και στους μύες - εμφανίζεται όταν τα παράσιτα εισβάλλουν στο αρθρικό υγρό και στους μύες.
- Δερματικά συμπτώματα (εξάνθημα, έκζεμα, κνησμός, ακμή) που προκαλούνται από την επίδραση τοξικών ουσιών που παράγονται από έλμινθους.
- Ασθένειες του νευρικού συστήματος, που εκφράζονται:
- Φόβος;
- Ευερέθιστο;
- Νοσταλγία;
- διαταραχές ύπνου κ. λπ.
- Απώλεια βάρους που σχετίζεται με μεταβολικές διαταραχές.
- Καταρροϊκά συμπτώματα της αναπνευστικής οδού (καταρροή, βήχας) που προκύπτουν από τη διείσδυση ελμινθών σε αυτά.
Έμμεσα σημάδια ελμινθικής εισβολής:
- διευρυμένοι λεμφαδένες?
- αυξημένη θερμοκρασία σώματος?
- κόπωση, εξασθένιση?
- ναυτία (μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ως εκδήλωση τοξίκωσης).
- Πονοκέφαλο;
- αναιμία (λόγω απώλειας αίματος).
- φαγούρα στο περίνεο.
διάγνωση
Συνήθως, η ανάλυση κοπράνων ή η απόξεση των πτυχών γύρω από τον πρωκτό γίνεται για την ανίχνευση ελμινθικής εισβολής σε ενήλικες. Τα αυγά των σκουληκιών εξετάζονται στο μικροσκόπιο και προσδιορίζεται η εμφάνισή τους.
Ωστόσο, αυτή η ανάλυση δεν βοηθά πάντα στον εντοπισμό ελμινθών. Το πιο ειδικό για μια ελμινθική εισβολή είναι μια εξέταση αίματος για την παρουσία αντισωμάτων σε διάφορους τύπους σκουληκιών. Με μια γενική εξέταση αίματος, με μόλυνση του σώματος με έλμινθους, ανιχνεύεται αύξηση του επιπέδου των ηωσινοφίλων και των λευκοκυττάρων.
Για να αναγνωρίσετε τα σκουλήκια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να μην αρκεί μόνο η ανάλυση των κοπράνων. Για πιο αξιόπιστη διάγνωση, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί υπερηχογράφημα, εξέταση αίματος και ανάλυση του αμνιακού υγρού.
θεραπεία
Εάν εντοπιστούν σημάδια ελμινθικής εισβολής και η διάγνωση επιβεβαιωθεί με εξετάσεις αίματος και κοπράνων, τότε η θεραπεία πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο του παρασίτου. Για αυτό, ο γιατρός συνταγογραφεί συγκεκριμένα ανθελμινθικά. Τις περισσότερες φορές, αυτά τα φάρμακα δεν εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, αλλά δρουν μόνο στο έντερο. Εξαιτίας αυτού, η πιθανότητα τοξικών επιδράσεων στο σώμα είναι ελάχιστη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μόνο εφαρμογή του φαρμάκου είναι αρκετή για να απαλλαγούμε από τα σκουλήκια, σε άλλες απαιτείται μεγαλύτερη θεραπεία, η οποία συντάσσεται από έναν ειδικό σύμφωνα με ένα μεμονωμένο σχέδιο.
Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για να μην πάρει χρόνια πορεία η νόσος. Το κύριο καθήκον της επαναλαμβανόμενης θεραπείας είναι η καταστροφή των παρασίτων που εισήλθαν στο ανθρώπινο σώμα με τη μορφή αυγών και δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τον αναπτυξιακό τους κύκλο ζωής. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μεγαλώνουν σε ενήλικες και καταστρέφονται υπό την επήρεια ναρκωτικών.
Συνήθως, όλη η οικογένεια πρέπει να αντιμετωπίζεται υπό τον έλεγχο των εξετάσεων αίματος και κοπράνων για να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα.
Η παθογενετική θεραπεία περιλαμβάνει αντιαλλεργικά φάρμακα, φάρμακα για την ομαλοποίηση της εντερικής μικροχλωρίδας.
Παράλληλα αντιμετωπίζονται συνοδά νοσήματα που συχνά εμφανίζονται ως επιπλοκή ελμινθίασης (αναιμία, υποβιταμίνωση, υποσιτισμός).
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εκτός από την αντιελμινθική δράση του φαρμάκου, λαμβάνεται υπόψη η πιθανή επίδρασή του στο έμβρυο.
Κατά κανόνα, στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όταν τα κύρια όργανα και συστήματα του εμβρύου βρίσκονται στο στάδιο του σχηματισμού, είναι καλύτερο να αποφύγετε μια τέτοια θεραπεία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όλα τα φάρμακα μπορούν να βλάψουν πολύ περισσότερο το έμβρυο από τον πιθανό κίνδυνο έκθεσης σε σκουλήκια.
Σε αυτό το στάδιο, μπορείτε να προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από παράσιτα χρησιμοποιώντας μη φαρμακευτικά μέσα.
Υπάρχουν πολλές γνωστές συνταγές που συμπληρώνουν τη βασική θεραπεία και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να αντικαταστήσουν πλήρως τη φαρμακευτική θεραπεία. Οι πιο αποδεδειγμένες θεραπείες για τα ελμινθικά είναι:
- Σπόρος κολοκύθας;
- Κρεμμύδι;
- Σκόρδο;
- χυμός ροδιού?
- Έγχυμα τάνσυ και αψιθιάς.
Στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο, μειώνεται η πιθανότητα αρνητικής επίδρασης των φαρμάκων στο έμβρυο και τη γέννησή του.
Μετά το τέλος της πορείας της θεραπείας, απαιτείται εκ νέου ανάλυση για σκουλήκια - ξύσιμο -. Αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι η συνταγογραφούμενη θεραπεία είναι σωστή και ότι όλα τα σκουλήκια έχουν καταστραφεί.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ειδικού. Οι επαναλαμβανόμενες αναλύσεις πραγματοποιούνται όχι νωρίτερα από 2 εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας. Είναι δυνατόν να θεωρηθεί η πορεία της θεραπείας πλήρης με 3 αρνητικά τεστ με διαφορά 2 εβδομάδων.
πρόληψη
Μέτρα για την πρόληψη ασθενειών από σκουλήκια:
- Τήρηση μέτρων ατομικής υγιεινής (πλύσιμο των χεριών πριν από το φαγητό, χρήση ατόμου
- προϊόντα προσωπικής φροντίδας, προσαρμοσμένα εσώρουχα και κλινοσκεπάσματα).
- υποχρεωτικό πλύσιμο λαχανικών, φρούτων και χόρτων με νερό πριν από το φαγητό.
- πλήρης θερμική επεξεργασία κρέατος, ψαριού.
- καταπολέμηση των εντόμων που ρουφούν το αίμα.
- τακτικός υγρός καθαρισμός εσωτερικού χώρου.
- Πλήρης φροντίδα των κατοικίδιων ζώων?
- τακτική αντικατάσταση εσωρούχων και κλινοσκεπασμάτων με υποχρεωτικό σιδέρωμα.
- Αποκλεισμός κολύμβησης σε υδάτινα σώματα με μεγάλη πιθανότητα μόλυνσης από έλμινθους.
Εάν σχεδιάζετε εγκυμοσύνη, θα πρέπει να ελέγχετε για ελμίνθους. Εάν υπάρχουν, είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε θεραπεία πριν την εγκυμοσύνη για να μην βλάψετε τον οργανισμό του παιδιού.
Η έγκαιρη και πλήρης αντιμετώπιση της οξείας μορφής ελμινθίασης είναι η πρόληψη της χρόνιας πορείας της νόσου.